Polecam – czyli podaję dalej

Chciałabym dzisiaj przedstawić bardzo subiektywną listę, tego, co moim zdaniem warte jest odrobiny uwagi. To, że konkretny utwór, fragment, podcast polecam, nie znaczy, że uważam go za najbardziej odkrywczy, zmieniający nasze punkty widzenia o 180 stopni, ani najbardziej pasjonujący niezwykle edukujący.

Polecam to, co mi poprawia humor, co mi jakoś pomaga, nie tylko przetrwać kłębiące się codzienne obowiązki, ale i „przetrawić” w sobie dawne zadry.

Guilty pleasure

Raczej przewrotnie traktuję te określenie, bo nie czuję się ani trochę winna, gdy oglądam coś, co sprawia mi szczerą radość i daje jakąś nadzieję w największą niepogodę. No, może miewam wyrzuty sumienia, gdy przede mną piętrzy się sterta obowiązków na wczoraj, a ja włączam „Jezioro Marzeń”, ale uporczywe poczucie winy znika, gdy serial włączam „w tle” i od razu przyjemniej się pracuje (zdecydowanie dłużej to fakt, ale nie można mieć wszystkiego). Oczywiście najlepiej jest, gdy te obowiązki zrobię wcześniej i całą swą uwagę mogę poświęcić na ukochany serial, jednak nie są to codzienne sytuacje.

DAWSON’S creek

Czy też w polskiej wersji

jezioro marzeń

Serial z początków lat dwutysięcznych, choć właściwie klimat późnych dziewięćdziesiątych, małe miasteczko, grupa pięknych, kilkunastoletnich znajomych i ich porażki, sukcesy, miłości, miłostki, słabości, słabostki, tragedie, humory, kłótnie i takie tam. Coś niesamowitego. Oczywiście „nieco” przerysowane, dialogi jak z kółka poetyckiego, ponadprzeciętne talenty, wyróżniające się podejście do życia, poszarpane historie i trudne wspomnienia.

W tych młodych ludziach jest tyle pasji i tak niezwykłe przekonanie, że to, co się dzieje tu i teraz, w ich szesnastoletnim życiu jest najistotniejsze we wszechświecie i nie podejmą decyzji, której mieliby żałować.

No a oprócz tego – widoki. Życie toczące się w małym, bodaj portowym miasteczku, jezioro, które trzeba przepłynąć, żeby dostać się do przyjaciółki, czy wybranka serca, łąki, las, pagórki, na których stoją staromodne, ale jakże urocze domki jednorodzinne z tarasem i krzakiem róży przed wejściem.

Koniecznie musicie poznać Dawsona, Pacey’go, Jen, Joe i Jacka i ich rozterki, żeby poczuć jak świeżo pachnie życie, kiedy może tak wyglądać. Polecam.

Edukacyjnie i rozrywkowo

Kiedy musisz pozmywać, kiedy chcesz sobie coś ugotować, kiedy czujesz, że nie zaszkodziłby ci trening, polecam włączyć dobry podcast. Satysfakcjonuje mnie bardziej niż najnowsza lista przebojów albo, jak w moim przypadku – zapętlone ulubione francuskie smęty.

Kanał, który polecam ma wiele mocnych i słabych stron, jak sam prowadzący:) Ale nie będę się nad tym rozwodzić i skupię się na pozytywach (Swoją drogą polecam czasem spróbować takie podejście)

Kanał Imponderabilia prowadzony przez Karola Paciorka cechuje przede wszystkim obecność niezwykłych gości z bardzo ciekawymi historiami, budującymi przemyśleniami, niespotykanymi dziełami i szczerą chęcią serdecznej rozmowy

https://www.youtube.com/c/ImponderabiliaTV

(nie)najnowsze odkrycie

Jeżeli śledziliście na netflixie poczynania młodej dziewczyny, która  ucieka ze wspólnoty ortodoksyjnych żydów („Unorthodox), ale i jeśli temat jest wam całkowicie nieznany, polecam zapoznać się z lekturą, na której podstawie powstał film, autorstwa Deborah Feldman.

Tutaj link do recenzji książki:

https://naekranie.pl/recenzje/unorthodox-recenzja-ksiazki

A skoro mamy czerwiec, to polecam jeszcze risotto ze szparagami.

Przepis:

https://www.olgasmile.com/risotto-ze-szparagami.html

 

Miłego!